Yazı yazmayı hiç beceremem ben. Hissettiklerini, düşündüklerini yazıyla ifade edebilen insanlardan olmadım hiç bir zaman. Ama Ozan doğduktan sonra hep bir 'aman unutmayayım, not alayım' ve 'hay Allah yine yazmadım ve anı uçtu gitti' durumları arasındaki vicdan muhasebeleriyle kıvrandım (ki bilen bilir annelik demek bitmeyen vicdan muhasebeleri demektir).
Velhasıl cesaretimi topladım (itiraf ediyorum biraz da kendimi topladım), unutmamak için ve paylaşmak için başlıyorum yazmaya.
